تبادل لینک هوشمند گریه ام گرفت ... به یاد روباه افتادم:
"اگر گذاشتی اهلی ات کنند ، بفهمی نفهمی خودت را به این خطر انداخته ای که کارت به گریه کردن بکشد..."
شهریار کوچولو بی آنکه نگاهم کند گفت:
-من امشب به وطنم برمی گردم
راه من خیلی دور است...دشوار است...
گفتم:
-آقا کوچولو تو ترسیده ای!
البته که ترسیده بود ولی آرام خندید و گفت:
-امشب خیلی بیشتر خواهم ترسید...
از احساس واقعه ای جبران ناپذیر تنم یخ کرد... گفتم:
-می خواهم یک بار دیگر صدای خنده ات را بشنوم!
آرام خندید و فقط گفت:
-آنچه مهم است با چشم دیده نمی شود ...
اگر گلی را که در ستاره ای باشد دوست بداری چه شیرین است شب ها نگاه کردن به آسمان...همه ستاره ها غرق گل می شوند!
شب ها که به آسمان نگاه می کنی چون من در یکی از ستاره ها هستم و چون من در یکی از ستاره ها می خندم، پس برای تو مثل این است که همه ی ستاره ها می خندند... و فقط تو ستاره هایی داری که می توانند بخندند!
و باز خندید...(آه شهریار کوچولو! شهریار کوچولو! من عاشق شنیدن این خنده ام...)
و وقتی تسلی پیدا کردی (آدم همیشه در هر غمی تسلی پیدا می کند!!) از این که با من آشنا شده ای خوشحال خواهی شد... تو همیشه دوست من خواهی بود...و تو با من خواهی خندید... و گاهی همین جور بی خیال، برای تفریح پنجره ات را باز خواهی کرد... و دوستانت از اینکه می بینند تو به آسمان نگاه می کنی و می خندی تعجب خواهند کرد...و آنها خیال می کنند تو دیوانه شده ای...
می بینی چه کاری دستت داده ام !
و دیگر نخندید...
-امشب تو نمی خواهد بیایی
-من تنهات نمیگذارم
-امشب حالت کسی را خواهم داشت که درد می کشد...یک خرده هم حالت کسی را که دارد جان می دهد... خب رفتن همین است دیگر! نمی خواهد بیایی این را ببینی...چه لزومی دارد؟!...
-من تنهات نمی گذارم...
من...
دیگر هیچ نگفتم
او هم ساکت شده بود...چون داشت گریه می کرد...
باز گفت:
-می دانی ... آخر گلم در آن ستاره... من مسئولش هستم!... من مسئول همیشگی او هستم ... جون اهلی اش کرده ام...
نشستم، چون دیگر نمی توانستم خودم را سرپا نگه دارم.
گفت:
-هان...دیگر تمام شد...
و مانند درختی که فرو افتد آرام بر زمین افتاد...
چند صفحه آخر "شازده کوچولو"-نوشته "آنتوان دوسنت اگزوپری"
نظرات شما عزیزان:
