سرگرمی و تفریح و بازی و دانلود و آموزش
 

محققان می دانند که فانتزی های جنسی حرف های زیادی درمورد جنسیت آدم ها برای گفتن دارد و سالهاست که در این مورد نظرات مختلفی رد و بدل می شود.

 

 

یکی از تازه ترین اخبار و شواهد که البته تمام کننده این بحث ها هم نیست، جنبه های مهمی از این موضوع را روشن می کند: اینکه این فانتزی ها درمورد گرایشات جنسی افراد چه می گوید، متداول ترین این فانتزی ها چیستند، چه زمان می توان این فانتزی ها را سالم تلقی کرد و چه زمان بیمارگونه و این فانتزی ها رابطه بین یک زوج را چطور توصیف می کند. آخرین تحقیق درمورد این موضوع توسط موسسه ماسترز و جانسون در برنامه درمانی آنها برای همجنس گرایان ناراضی انجام گرفت. این محققان باور دارند که از اینکه افراد فانتزی های همجنسگرایانه داشته باشد یا غیر آن، نمی توان بعنوان نشانه گرایش واقعی این افراد برای رابطه جنسی استفاده کرد. آنها شواهدی ارائه می دهند که تکرار فانتزی های همجنسگرایانه را درمیان غیرهمجنسگراها و فانتزی های غیرهمجنسگرایانه را درمیان همجنسگراها نشان می دهد.

 

 

در نسخه جدید مجله امریکایی روانپزشکی، مارک شوارتز و ویلیام ماسترز تحقیقی را گزارش می دهند که بر روی ۱۲۰ مرد و زن که نیمی از آنها همجنسگرا و نیمی دیگر دگرجنسگرا بوده اند انجام گرفت. این تحقیق نشان می دهد که فانتزی های جنسی افراد ممکن است با گرایش جنسی آنها کاملاً متفاوت باشد. بعنوان مثال درمیان مردان و زنان همجنسگرا، رابطه جنسی غیرهمجنسگرایانه سومین فانتزی جنسی متداول بوده است. برای مردان و زنان غیرهمجنسگرا نیز روابط همجنسگرایانه چهارمین و پنجمین فانتزی جنسی متداول بوده است. درمیان مردان و زنان غیرهمجنسگرا، متداول ترین فانتزی جایگزین کردن شریک جنسی همیشگی شان بوده است.

 

 

افراد در به خاطر آوردن فانتزی های خود، کاملاً انتخابی عمل می کنند. دیوید بارلو، مدیر برنامه تحقیقاتی جنسی در دانشگاه ایالتی نیویورک در آلبانی از افراد خواست که فانتزی های خود را به مدت چندین هفته به خوبی بررسی کنند.

 

 

او در مصاحبه ای می گوید، «ما متوجه شدیم که اکثر افراد هفت تا هشت فانتزی در روز دارند که البته دامنه این فانتزی ها از صفر تا چهل فانتزی در روز بوده است.»

 

 

او ادامه می دهد، «درمیان غیرهمجنسگراها حدود سه چهارم از فانتزی ها عشق بازی معمولی بوده و ۲۵ درصد تنوعات جنسی - سادیسم، همجنسگرایی، رابطه جنسی گروهی و امثال این-- بوده است. الگوی طبیعی فانتزی های جنسی میزان مشخصی رابطه جنسی غیرمتعارف را در بر داشته است.»

 

 

دکتر شوارتز و دکتر ماسترز تنوع مشابهی از فانتزی های جنسی را در افراد مورد مطالعه نشان می دهند. بعنوان مثال فانتزی رابطه جنسی گروهی پنجمین فانتزی متداول درمیان مردان همجنسرا و غیرهمجنسگرا بوده است درحالیکه فانتزی رابطه جنسی تحمیلی اولین فانتزی متداول زنان همجنسگرا و دومین فانتزی زنان غیر بوده است. تماشای روابط جنسی دیگران سومین فانتزی متداول مردان و زنان غیرهمجنسگرا بوده است.

 

 

در قیاس اطلاعات مربوط به تحقیق دکتر بارلو با لیست گزارش شده از دکتر شوارتز و دکتر ماسترز، متداول ترین فانتزی ها بسیار شایع تر از فانتزی های انتهای لیست بوده است.

 

 

بااینکه محتوی یک فانتزی جنسی موجب غیرعادی بودن آن نمی شود، تکرار آن می تواند نشانه یک مشکل روانی باشد. دکتر بارلو گزارش می دهد که در افراد مبتلا به مشکلات روانشناختی، مثل متجاوزین جنسی و کودک آزاران، تکرار فانتزی ها بسیار بالا بوده و اغلب وسواس فکری مداوم در طول روز است.

 

 

اما تا چه اندازه متحوی اصلی یک فانتزی جنسی اهمیت دارد؟ بسیاری درمانگران جنسی اعتقاد دارند که این مسئله تازمانیکه برای زوج حین رابطه جنسی مفید باشد، اشکالی ندارد.

 

 

دکتر شوارتز در مصاحبه ای می گوید، «اگر مردی در رابطه جنسی با همسر خود، تحریک پذیری خود را از دست بدهد و برای برگرداندن آن از یک فانتزی کمک بگیرد و بعد برای تمرکز بر عشق بازی خود با همسرش آن را فراموش کند، دیگر مهم نیست که آن فانتزی چه بوده است. مهم این است که تمرکز او دوباره به عشق بازی خود معطوف شود و بتواند صمیمیت بین زوج را بالا ببرد. اما اگر این فانتزی در تمان طول رابطه در ذهن او بماند، می تواند فاصله بین زوج  را بیشتر کند.»

 

 

برنارد آپفل بام، مدیر گروه سکس درمانی دانشگاه برکلی می گوید، «برای دریافت فقدان های جنسی فرد در رابطه جنسی خود، خیلی مهم است که به محتوی یک فانتزی جنسی در طول عشق بازی توجه شود.»

 

 

او می گوید، «مثلاً ممکن است مردی بگوید که در طول عشق بازی با همسر خود فلان هنرپیشه را در بیکینی تصور کرده است. در نگاهی دقیق تر، چیزی که اهمیت بیشتری دارد رویکرد آن هنرپیشه است: بدون هیچ خرده گیری و تسلیم گونه با آن مرد تحریک شده است. این می تواند پیامی باشد که نشاندهنده چیزی است که در همسر خود نمی یابد. از این می تواند برای درمان آن زوج استفاده کرد.»

 

 

دکتر شوارتز می گوید، «یک فانتزی جنسی می تواند ابزار سنجش بالینی از مشکلات و دشواری های یک فرد در ایجاد صمیمیت و نزدیکی احساسی باشد.» او اعتقاد دارد حدود یک سوم از زنان سابقه نوعی آسیب جنسی داشته اند و درنتیجه آن، حین عشق بازی با شریک جنسی خود، احساساتشان را از اعمالشان جدا می کنند. این مسئله گاهی اوقات شکل یک فانتزی جنسی به خود می گیرد که فاصله روانی بین زوج ایجاد می کند.

 

 

مشکل در ایجاد صمیمیت و نزدیکی

 

 

دکتر شوارتز می گوید، «فانتزی های جنسی می تواند چنین مشکلاتی را با ایجاد صمیمیت آشکار کند. بعنوان مثال، فانتزی های یک مرد حین رابطه جنسی با همسرش می تواند از تصور کردن همسر خود تا خیالپردازی درمورد منشی اش، تماشای رابطه جنسی فردی دیگر یا نزدیکی های غیرشخصی در فیلم های پورنو در نوسان باشد. هریک از این فانتزی ها نشانگر فاصله روحی-روانی فزاینده از رابطه شان است.»

 

 

او اضافه می کند، «خطر زمانی است که افراد برای حفظ یا افزایش فاصله بین خود از این فانتزی ها استفاده می کنند. بعد از گذشت ۳۰ سال از رابطه زناشویی، مرد و زن ممکن است در تخیلات خود همسرشان را با کسی دیگر جایگزین کنند. زمانی که فرد در تمام طول مدت رابطه جنسی فردی دیگر را در ذهن خود تجسم می کند، آن رابطه نیاز به کمک دارد.» درمان گران جنسی دیگر اعتقاد ندارند که این فانتزی ها لزوماً نشانگر این هستند که آن رابطه نیاز به درمان دارد. دکتر بارلو می گوید، «اگر مردی بعد از گذشت ۲۰ سال از ازدواج خود، منشی اش را تجسم می کند به هیچ عنوان غیرعادی نیست.» او نیز مثل بسیار درمانگران جنسی دیگر اعتقاد دارد که اگر یک فانتزی ۲۰ ساله به عشق بازی آنها کمک کند، هیچ آسیبی نخواهد داشت.

 

 

همچنین باور ندارد که فانتزی ها همیشه عمل می شوند. «برای یک زن غیرمتعارف نیست که به کسی بگوید که توسط یک زن جذاب تحریک می شود، گرچه دوست ندارد هیچوقت با زنی رابطه جنسی داشته باشد.» گزارشات دکتر شوارتز و ماسترز نشان می دهد که فانتزی برخورد جنسی تحمیلی، مثل تجاوز، به این معنی نیست که فرد از انجام آن در زندگی واقعی لذت می برد، حتی اگر متداول ترین فانتزی درمیان همه گروه ها باشد.
دکتر بارلو می گوید، «برای بیشتر افرادیکه فانتزی تجاوز جنسی دارند، تجاوزهایی که در فیلم ها می بینند، بسیار ایدآل و حتی رمانتیک هستند. ما در تحقیقمان دریافتیم که اگر نوار ویدئویی از یک تجاوز واقعی را برای آن نشان دهیم، با همه دردها و خشونت هایی که دارد، تحریک نمی شوند. مفهوم فانتزی مثل این بیشتر سمبلیک است تا واقعی؛ برای بیشتر خانم هایی از رابطه جنسی عذاب وجدان دارند، می تواند راهی برای اجازه دادن به خودشان برای لذت بردن باشد.»

 

 

بعضی فانتزی ها نشاندهنده مشکل هستند

 

 

دکتر بارلو می گوید، «اما اگر مردی قبل از اینکه تحریک شود، مجبور باشد فانتزی از یک سادیسم جدی داشته باشد، مشکلی روانی است. چنین عادتی از فانتزی های وسواسی و اجباری احتمال به مرحله عمل کشیده شدن توسط فرد را دارد. و این نشاندهنده وجود مشکل است.»

 

 

او ادامه می دهد، «اگر فانتزی چیزی مثل جایگزین  کردن نقش ها باشد، و همسر فرد  راضی باشد، اشکالی ندارد. اما اگر به مرحله عمل کشاندن آن فانتزی موجب آسیب رساندن به دیگران شود، مثل فانتزی تجاوز، مشکل است. یا اگر فانتزی درمورد چیزی مثل تقلید از لباس پوشیدن جنس مخالف باشد، و همسر فرد آن را قبول نکند، آنوقت فرد باید بین اولویت جنسی خود و ازدواجش یکی را انتخاب کند.»

 

 

او می گوید، «اگر با کسی مثل این برخورد کنیم، تازمانیکه فانتزی او به چیزی مطلوب تر تبدیل نشده باشد، درمان نشده است. هم باید به رفتار آن فرد توجه شود و هم فانتزی های او.»

 

 

دکتر بارلو می گوید، «الگوهای فانتزی شاخص اصلی گرایشات جنسی فرد است.» ازاینرو او خود را وابسته به مکتب فکری می داند که باور دارد که مزیت مثلاً فانتزی های همجنسگرایانه نشانگر اصلی تمایل آن فرد برای همجنسگرا بودن است.

 

 

اما این دیدگاه با یافته های گزارش جدید موسسه ماسترز و جانسون متفاوت است. دکتر شوارتز و دکتر ماسترز عنوان می کنند که داشتن یک فانتزی خاص--حتی با کمی تکرار-- گرایشات جنسی فرد را تعریف نمی کند؛ بعنوان مثال، داشتن فانتزی های همجنسگرایانه به این معنی نیست که فرد همجنسگراست. آنها عنوان می کنند که فانتزی ها بیان کننده اولویت جنسی فرد نبوده و وضعیت جنسی کنونی اوست که تعیین کننده است. درنتیجه، حتی اگر فرد تجربیات همجنسگرایانه نیز داشته باشد و درمورد آن خیالپردازی کند، اما شریک جنسی غیرهمجنسگرا برای خود انتخاب کند، فردی متمایل به جنس مخالف شناخته می شود. اشاره این مسئله به درمان برای آن فرد این است که می توان برای تغییر زندگی جنسی او و هماهنگ سازی الگوهای فانتزی هایش با اولویت جنسی  او، درمان هایی انجام داد.

 

 

این موسسه باور دارد که تجربیات جنسی یک فرد در گذشته و فانتزی های او، نشانگر گرایش جنسی او نیست. آنها اطلاعاتی ارائه می دهند که نشان می دهد بااینکه بسیاری از مردان نوعی تجربه همجنسگرایانه داشته اند، اما اولویت غیرهمجنسگرایانه محکمی دارند.

 

 

فقط همجنسگرایانی که نگران گرایش جنسی خود هستند تشخیص روانشناختی داده می شوند و نیازمند درمان هستند.

 

 

دکتر شوارتز می گوید، «در برنامه درمانی ما، سعی داریم رفتار جنسی فرد را تغییر دهیم. وقتی آن تغییر کند، تغییر فانتزی نیز به دنبال آن خواهد آمد. بعنوان مثال، یک مرد همجنسگرا ممکن است از سطحی بودن روابط خود با شریک های جنسی مرد خود ناراضی باشد و تصمیم بگیرد که با یک زن باشد. اگر بتواند رابطه جنسی نزدیک خوبی با یک زن برقرار کند، الگوی فانتزی او تغییر خواهد کرد.»

 

 

رویکرد ماسترز و جانسون به فانتزی در تضاد آشکار با دیدگاه روانکاوی است که در آن فانتزی حتی مهم تر از رفتار اصلی در تعیین گرایشات جنسی اصلی فرد است.

 

 

دکتر ریچارد ایسای، در مقاله ای که در انجمن روانکاوی امریکا مطرح شد، عنوان کرد فردی که فانتزی های همجنسگرایانه دارد اما فعالیت همجنسگرایانه واقعی ندارد، همجنسگرا محسوب می شود -- حتی اگر فانتزی های همجنسگرایانه او ناآگاهانه باشد.

 

 

دکتر ایسای در مصاحبه ای می گوید، «کاری که یک نفر می کند لزوماً چیزی نیست که هست. کاملاً ممکن است که آن بیمارانی که رفتار جنسی خود را با کمک برنامه ماسترز و جانسون به الگوی غیرهمجنسگرایانه تغییر دادند، عمیق ترین فانتزی های خود یا اولویت واقعی شان را عوض نکرده اند. فقط ممکن است بخاطر فشارهای اجتماعی یا حتی خوشنود کردن درمانگر خود، تن به این تغییر داده باشند.»

 

 

او ادامه می دهد، «درمانگر زندگی تخیلی بیمار را نادیده می گیرد. اگر بیماری را وادار کنید که رفتار جنسی خود را تغییر دهد اما فانتزی هایش را نادیده بگیرید، ممکن است باعث شوید وارد ازدواجی شود که نمی خواهد یا شدیداً افسرده شود. اگر این تغییر در طولانی مدت مشکل خاصی ایجاد نکند، احتمالاً بیمار از همان ابتدا  واقعاً همجنسگرا نبوده است. اما درمانگر نمی تواند این قضاوت را بدون در نظر گرفتن فانتزی های فرد انجام دهد.»
مطمئناً بحث درمورد فانتزی های جنسی آنقدر ادامه پیدا می کند که مدارک و اطلاعات علمی بهتری فراهم شود.

 

 

دکتر شوارتز می گوید، «مشکل این است که تحقیقات بسیار بسیار کمی درمورد فانتزی های جنسی افراد تهیه شده است. اگر نتیجه گیری خود را بر پایه نمونه ای از داوطلبان بنا کنید، نتیجه مغرضانه خواهد بود. اگر از یک نمونه تصادفی بپرسید، افراد زیاد دروغ می گویند. و جمعیت بالینی هم نماینده خوبی نیست.»

 

 

او می گوید، «دانش ما درمورد فانتزی های جنسی الان جایی است که ۵۰ سال پیش اطلاعات مربوط به خودارضایی بود. نمی دانیم الگوهای نرمال و طبیعی چه هستند. مطمئناً تعداد بیشماری از افراد هستند که فکر می کنند غیرعادی هستند اما هرچه اطلاعات بهتری به دست می آوریم، متوجه می شویم که محدوده طبیعی فانتزی های افراد بسیار گسترده تر از چیزی است که می دانیم.»
منبع:مردمان


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:








تاریخ: چهار شنبه 29 فروردين 1392برچسب:دانستنیهای پنهان فانتزی‌های جنسی,
ارسال توسط اسماعیل عربی
آخرین مطالب

آرشیو مطالب
بهداشت و سلامت
امکانات جانبی

پیج رنک